Tatrzański Park Narodowy jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski.
Usytuowany jest w południowej części Polski, w województwie małopolskim, na granicy ze Słowacją.
Został utworzony na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 października 1954 roku i rozpoczął działalność z dniem 1 stycznia 1955 roku.
Siedzibą Parku jest Zakopane.
Tatrzański Parku Narodowy jest jednym z największych parków narodowych w Polsce - jego powierzchnia wynosi 21164 ha.
Około 70% powierzchni parku zajmują lasy i zarośla kosodrzewiny, a pozostałe 30% to murawy wysokogórskie, skały i wody.
Ochroną ścisłą objęte jest prawie 11,5 tys. ha powierzchni, w tym całe piętro hal i turni, piętro kosodrzewiny oraz częściowo również lasy regla górnego i dolnego.
W roku 1993 TPN i TANAP UNESCO uznało za rezerwat biosfery, międzynarodowy obszar o światowym znaczeniu.
Nadrzędnym celem Tatrzańskiego Parku Narodowego jest poznanie, zachowanie całości systemów przyrodniczych danego terenu, wraz z warunkami ich funkcjonowania, oraz odtwarzanie zniekształconych i zanikłych ogniw rodzimej przyrody.
Do zadań Parku należy w konsekwencji ocena aktualnego stanu oraz określenie potrzeb i kierunków ochrony.
Do najważniejszych funkcji społecznych należą: badania naukowe, turystyka, sport, rekreacja, ochrona dziedzictwa kulturowego.
Znajdziemy równiez tutaj funkcje niematerialne: inspiracje twórcze, edukacja przyrodnicza, czy odnowa duchowa społeczeństwa.
Do zadań parku należy więc także uczestnictwo w wykonywaniu obsługi ruchu turystycznego z zachowaniem wymogów ochrony przyrody.
Tatrzański Park Narodowy wykonuje także zadania związane ze zwalczaniem przestępstw i wykroczeń z zakresu ochrony przyrody.