Taternictwo
Taternictwo w Tatrzańskim Parku Narodowym można uprawiać w wyznaczonych rejonach obejmujących ściany od podnóża po grań lub wierzchołek szczytu albo formacji skalnej.
Większość obszarów udostępnionych dla taternictwa znajduje się w Tatrach Wysokich, tj. w dolinach Rybiego Potoku, Pięciu Stawów Polskich oraz w rejonie Hali Gąsienicowej. Szczegółowo wykaz tych obszarów przedstawia się następująco:
-w rejonie Morskiego Oka – w obrębie grani i leżących poniżej ścian na obszarze od Przełęczy Białczańskiej poprzez Rysy, Mięguszowieckie Szczyty i Cubrynę do Wrót Chałubińskiego, wraz z boczną granią Mnicha.
-w rejonie Doliny Pięciu Stawów Polskich wraz z Dolinką Buczynową – od szczytu Świnicy do Przełęczy Zawrat pomiędzy granią a czerwono znakowanym szlakiem turystycznym oraz w obrębie -grani i leżących niżej ścian od Przełęczy Zawrat po Małą Buczynową Przełączkę.
-w rejonie Hali Gąsienicowej – w obrębie grani i leżących poniżej ścian od Żółtej Przełęczy przez Granaty, Kozi Wierch, Zawratową Turnię, Świnicę do Świnickiej Przełęczy, wraz z boczną granią Kościelców po Karb.